ಸುಭಾಷಿತ  ೭

ಯಥಾ ಖರಶ್ಚಂದನಭಾರವಾಹೀ ಭಾರಸ್ಯ ವೇತ್ತಾ ನ ತು ಚಂದನಸ್ಯ।
ಏವಂ ಹಿ ಶಾಸ್ತ್ರಾಣಿ ಬಹೂನ್ಯಧೀತ್ಯ ಚಾರ್ಥೇಷು ಮೂಢಾಃ ಖರವದ್ವಹಂತಿ॥


ಅನ್ವಯ ಅರ್ಥ:

 ಚಂದನಭಾರವಾಹೀ (ಚಂದನದ ಕಟ್ಟಿಗೆಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತು ಸಾಗುವ)
ಖರಃ(ಕತ್ತೆಯು)
 ಯಥಾ(ಹೇಗೆ)
 ಭಾರಸ್ಯ ವೇತ್ತಾ(ಭಾರವನ್ನು ಮಾತ್ರ ತಿಳಿಯುವುದೋ)
 ನ ತು ಚಂದನಸುಗಂಧಸ್ಯ ವೇತ್ತಾ(ಚಂದನದ ಸುಗಂಧವನ್ನು ತಿಳಿಯಲಾರದೋ)
ಏವಂ ಹಿ (ಹಾಗೆಯೇ)
ಬಹೂನಿ ಶಾಸ್ತ್ರಾಣಿ( ಬಹಳ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು)
 ಅಧೀತ್ಯ (ಓದಿಯೂ)
ಅರ್ಥೇಷು(ಅವುಗಳ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ)
ಮೂಢಾಃ(ಮೂಢರಾಗಿ)
ಖರವತ್(ಕತ್ತೆಯಂತೆಯೇ)
 ಶಾಸ್ತ್ರಾಣಿ ವಹಂತಿ (ಶಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಹೊರುತ್ತಾರೆ)

ಭಾವಾರ್ಥ:

 ಭಾರವನ್ನು ಹೊರುವ ಕತ್ತೆಗೆ ತಾನು ಹೊರುತ್ತಿರುವುದು ಕಟ್ಟಿಗೆಯಾದರೂ ಅಷ್ಟೇ ಚಂದನವಾದರೂ ಅಷ್ಟೇ. ಹೊರುವ ಭಾರವಷ್ಟೇ ಅದರ ಅರಿವಿಗೆ ಬಂದೀತು. ಕಸ್ತೂರಿಯನ್ನೇ ಹೊರುತ್ತಿದ್ದರೂ ಅದರ ಸುಗಂಧವಾಗಲೀ ಬೆಲೆಯಾಗಲೀ ಅದರ ಅರಿವಿಗೆ ಬರದು. ವೇದಶಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಓದಿದರೆ ಸಾಲದು. ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿ ಅರ್ಥವರಿತು ಮಹತ್ವವನ್ನರಿತು ಆಚರಿಸಿದರೆ ಮಾತ್ರ ಓದಿದುದಕ್ಕೊಂದು ಬೆಲೆ. ಬಹಳ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಓದಿ ಅವುಗಳ ಒಳಗನ್ನು ತಿಳಿಯದೆ, ಆಚರಣೆಗೆ ತಾರದೆ *ವಿದ್ಯಾ ವಿವಾದಾಯ* ಎಂಬಂತೆ ಕೇವಲ ವಾದಕ್ಕಾಗಿ, ಆಡುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಮಾತ್ರ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಿದರೆ ಆ ಪಂಡಿತರು ಕೇವಲ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳ ಭಾರವನ್ನು ಹೊತ್ತ ಕತ್ತೆಯಂತೆಯೇ ಸರಿ.